Did I get your attention?

Harde muziek dreunde in zijn oren. Waarschijnlijk hoorde Kian, Ruan's aura een zwarte panter, het ook. Eindelijk voelde Ruan zich weer helemaal zichzelf. Hij had ongeveer, twee weken geleden, last gehad van zijn tweede persoonlijkheid. Het is een kracht van Kian, die kan een tweede persoonlijkheid bij Ruan naar boven brengen, genaamd Demon. Demon is een beetje vervelend. Hij vermoord en verwoest alles wat op zijn pad komt, terwijl Ruan alleen nog maar toe kan kijken. Zo was er ook een einde gekomen aan Ruan zijn ouders. However, laatst had Ruan het dus weer. Hij had een nieuwe vriend aan gevallen en veel dingen verwoest in een dichtstbijzijnd bos. Maar dat is nog niet alles, nee. Als Ruan dan weer de macht over zijn lichaam terug heeft, is het zo dat hij in een dip zit. Soms wordt hij erg depressief en is hij down voor een tijdje. Nu, na twee weken, voelde hij zich eindelijk weer normaal. De wel vertrouwde kille blik lag in zijn ogen en de emotieloze grijns sierde om zijn lippen. Het witte haar met een blauwe gloed, waaide zachtjes in een koude bries. De piercing in zijn oor wordt even mee gevoerd door de wind, net zoals de drie kettingen die om zijn nek rusten. Een ooglapje zit op zijn oog en is met een band om zijn hoofd vastgebonden. Een wit flodderig shirt bedekt zijn gespierde lichaam. Een zwarte spijkerbroek met riempjes hangt om zijn heupen. En een leren jas, die tot de grond komt met een hoge kraag, geeft net die ene tint waardoor je kan zien dat er niet valt te spotten met hem. Maar wat waarschijnlijk het meeste opviel, is het grote zwaard dat op zijn rug zit. Het zwaard is zo breed als zijn onder arm en komt tot zijn heup. Het zwaard is zwart en aan het handvat zit een doodskop, die belegd is met rode diamantjes. Ruan keek naar Kian, die vrolijk aan het praten was. Maar Ruan negeerde het. Kian was soms echt té vrolijk.

Plots doemde er een oude boerderij op, ook wel bekend als Ingoos. Zijn voeten herinnerde hem er aan dat hij wou rusten en langzaam slenterde Ruan de boerderij binnen. Een konijnen familie rustte in de balen hooi, die vervolgens weg sprintte toen Ruan naast de baal hooi ging zitten. Hij zuchtte een keer en hij genoot even van de rust. Het geluid van voetstappen liet Kian en Ruan opkijken. Een meisje met bruine haren en een getinte huid kwam tevoorschijn. Ruan bekeek haar een keer, ze zag er knap uit, dat zeker. Misschien kon hij wel wat plezier beleven hier. 'Ook hallo,' zei het meisje met een stem die Ruan even verbaasd liet op kijken. Ruan stond met een grijns op. "Hallo, kom ga zitten," zei hij, terwijl hij naast zich klopte op de hooibaal. Een korte gevaarlijke twinkeling verscheen in zijn ogen. Terwijl de blik van Kian juist weer bezorgd kwam te staan.